LECTORAAT CHANGE MANAGEMENT – De Haagse Hogeschool

Je kunt de laatste weken op het voortgezet onderwijs vol stoppen met vergaderingen over NPO gelden en hoe om te gaan met alle leerachterstand. De stress bij je docenten team aanwakkeren en dat die vervolgens nog iets meer druk op de leerlingen zetten voor de eindspurt richting einde van het jaar. Dat iedereen de dagen afstreept tot dat het eindelijk vakantie is.

Wat je ook kunt doen. Is het vakantiegevoel aanwakkeren door elke docent een #zininzomer pakket te geven. Slippers en zonnebrillen. En de docentenkamers te decoreren met opblaasflamingo’s en wegwerpcamera’s. In elk #zininzomer pakket zit een cocktail recept met op de achterkant een brief van de geheime school brievenschrijver. Niemand weet nog wie dat is. En dat moeten we vooral zo houden.

Onderwijs. Het is de Kunst een ander perspectief op de bestaande werkelijkheid te leggen en haar daarmee te veranderen. En Kunst kan daarbij helpen………

We zijn er bijna….

Alle ramen open. Buiten schijnt de zon. Er waait een warme bries. Het terras lonkt en de parken roepen om kleedjes en om chips met cola en zo voort. Het is bijna zomer maar nog niet helemaal. Helemaal…

Vlak voor het einde van het schooljaar zijn de scholen zijn weer begonnen. Alles mag weer open. Lockdown vrij zijn we. Aan het werk zijn we. Klassen gevuld, iedereen is live aanwezig weer. Na al die maanden achter bureau’s en op zolderkamertjes via schermen mogen we nu weer levensecht zijn en samen met elkaar. 

Alle ramen open. Alles open. We mogen weer voluit maar nog niet helemaal. We staan nog op de rem. De rem van mondkapjes en prikken en anderhalve meter of toch niet. Tegelijk ook een gevoel dat er van alles voluit MOET nu als het over werk en de dingen inhalen en afmaken gaat. Het denken aan de volle agenda doet soms naar adem snakken. Alsof we alles op alles moeten zetten deze laatste weken. Willen we achteruit inhalen? Vooruitdenken naar wat komen gaat. Verlangen naar een zinderende vrije zomer. En ondertussen gewoon leven in het NU. Het nu van klassen vol met leerlingen die geen leerachterstand maar misschien vooral veel leefachterstand in te halen hebben. De hormonen gieren door de lokalen van het elkaar zo lang niet kunnen zien en nu wel weer. Er moet zoveel bijgepraat en gedaan en ja dat moet ook tijdens alle lessen want ja, anders is er echt niet genoeg tijd. En jij wil die ruimte ook wel geven natuurlijk. Maar ja er moet ook gewoon nog wat gewerkt worden, tijdens het rumoer van al die kids dwalen jouw gedachten ook af in de open zomer ramen. Je voelt de zon al op je huid…

Zin in de zomer. In de vakantie. De grenzen gaan open. Maar nog niet helemaal. Gaan we nu wel of niet Nederland uit? Durf je dat ticket te boeken dan al? Of gingen we niet meer vliegen want dat was ook zoveel beter toch? Maar ja de eilanden met blauwe zee die lonken ook en Terschelling daar waren we. Ook al in mei. Trouwens dat kun je ook vergeten deze zomer

Want alles is al lang volgeboekt 

Zin in de zomer. De festivals. Dansen? Zou het kunnen? Weten we nog hoe dat moet? De muziek wat harder dan normaal. Nog niet helemaal voluit. In je tuin liggen met een boek op schoot. Net alsof je leest. Mijmeren hoe voelt dat?  

Even niks. 

Laten we tussen al het werken alvast een beetje oefenen met voelen. Nu vast proeven van wat komen gaat. En misschien nu ook al kan zijn. Blote voeten in slippers. Een cocktail mixen met veel ijs en munt en oké een klein beetje rum dan niet te veel. Want het is nog geen vakantie hè 

We zijn er bijna. Maar

Nog niet helemaal.  Helemaal.