Reset!

20160421_15093120160415_150706

 

 

Wat win je met het maken van een onderscheid tussen object en subject? En wat verlies je? Waar blijft het sublieme wanneer het aangaan van eigentijdse uitdagingen engagement vereist? Twee onderwerpen van ‘procedures’ tijdens de opening van de tentoonstelling Reset Modernity in het gerenommeerde Zentrum für Kunst und Media –ZMK—in Karlsruhe (zkm.de).

De tentoonstelling nodigt de bezoeker uit de ruimte teniet te doen die er traditioneel is tussen het kunstwerk en degene die ernaar kijkt en waardeert. De bezoeker wordt deelnemer. Een bezoek vergt engagement.

De tentoonstelling is ingericht door vier curatoren die allen deel zijn van het Medialab van Science Po, prestigieus deel van de Sorbonne in Parijs, en al lange tijd de opleidingsschool van vooraanstaande Franse politici. Het is vooral ook een plek waar gesleuteld wordt aan nieuwe politiek, nieuwe vormen van ‘publiek’ en publiek engagement.

Het zijn die nieuwe vormen van engagement die een reset vergen van modernistische aannames, en vooral de fel gecelebreerde tegenstellingen zoals die tussen object en subject, kunst en wetenschap, tussen de globe die we kunnen van afstand beschouwen en de Aarde waarin we daadwerkelijk moeten wroeten om te kunnen interveniëren in ons uitputtend omgaan ermee.

Reset Modernity is een bezoek waard. Dan krijg je een field guide mee. Die is te zien via zkm.de/media/file/de/2016-zkm-reset-modernity-fieldbook_e.pdf en geeft een mooi beeld van wat je mist als je niet gaat. Wat overblijft zijn een aantal hedendaagse opgaven die ook buiten de tentoonstelling kunnen worden aangepakt.

De vraag die na een bezoek overblijft is: “Maar wat nu?” Wat is het doen dat uit een reset van moderniteit volgt? Welke methoden van onderzoek passen in een object-subjectloze wereld? Het Medialab van Science Po geeft al richting: www.medialab.sciences-po.fr. Mooi voorbeeld is de cartografie van controversen. Met Bruno Latour –directeur van het Medialab van Science Po—zijn Actor Network Theory als uitgangspunt is de cartografie van controversen een toegankelijke manier van werken. https://www.youtube.com/watch?v=0iekt2nzG8Q geeft een mooi voorbeeld van de werkwijze.

Dichter bij huis. De gemeente Den Haag zet in op de ontwikkeling van stedelijke InnoLabs. Elke wijk één is de gedachte. Het is een samenwerkingsproject met de Haagse Hogeschool. Vanaf september zijn er al zo’n acht InnoLab projecten uitgevoerd. In verschillende Haagse stadsdelen zijn er nu nieuwe InnoLabs in ontwikkeling. Dat zijn niet louter fysieke vestigingen maar vooral ook tijdelijke voorzieningen, pop-up labs als het ware.

Met dat tijdelijke, pop-up concept als uitgangspunt is een project gestart met als titel Pop Up Public. Dat gaat verder dan het streven naar laboratoria maar richt zich op het uitnodigen tot publiek engagement. Samen werken aan zaken die ons allen aangaan is het motto. Daarin past de cartografie van controversen als werkwijze. Design thinking, design doing, frame creation er ontwikkelt zich een interessante gereedschapskist voor het nieuwe publieke ondernemen. Maar “Reset Modernity!” is de eerste opdracht voor degenen die Pop Up Public gebruiken om te knutselen aan zaken die ons allen aangaan.

Interview Rob Ruts Wat doe je bij De Haagse Hogeschool? Sinds 2010 ben ik docent bij de opleiding Integrale Veiligheidskunde aan de Faculteit Bestuur, Recht & Veiligheid van De Haagse Hogeschool. Daarvoor heb ik een aantal jaar advies gegeven over de ontwikkeling van onderwijs in integrale veiligheidskunde, IVK. Ik houd me al twintig jaar bezig met professionalisering in het veiligheidsdomein. Daaraan een heel directe bijdrage te leveren door ook echt samen met studenten op te trekken, was een aantrekkelijke propositie. Het leerbaar maken van een complex beroep als integraal veiligheidskundige is avontuurlijk, maar beslist geen sinecure. Wat erg helpt, is dat de opleiding een prachtig team heeft. Onderwijs maken doe je samen en dat kan op de hogeschool. Maar wat vooral inspireert is mijn lidmaatschap van twee kenniskringen: van het lectoraat Change Management en het lectoraat Informatie, Technologie en Samenleving. Wat is je achtergrond? Ik ben integraal veiligheidskundige van de generatie van vóór de IVK-opleidingen. De pioniers in het vak waren er in vele soorten en maten. We hebben het vak al doende geleerd, al werkend en pratend met elkaar, met daders, met slachtoffers, met belanghebbenden. Ik heb me veel beziggehouden met de inzet van de politie in relatie tot burgers, en met veiligheidskundige vraagstukken die samenhangen met geweld. Zo ben ik betrokken geweest bij de ontwikkeling van de aanpak van huiselijk geweld. Geweld als aspect van jeugdcultuur, en fenomenen als radicalisering en terreur zijn thema's waar ik me al veertig jaar mee bezighoud. Het heeft me naar vele hoeken van de wereld gebracht. Op het ogenblik doe ik projecten in Kaapstad, Mumbai en New York. Toen ik 35 was startte ik met een studie filosofie. Die studie gaat nog steeds door, waarbij ik vooral kijk naar de vertaling van filosofische inzichten naar de beroepspraktijk. Ik voel me met name thuis bij het Pragmatisme, en bij denkers zoals Richard Rorty en Bruno Latour. Verder ben ik kunstenaar. Beeldende kunst en theater zijn mijn disciplines. Hoe zich dat verhoudt met integraal veiligheidskundige zijn, is een heel verhaal. Kern ervan is dat veiligheid en andere maatschappelijke vraagstukken om een rijker scala aan benaderingen vragen. Hoewel ik bedreven ben in het maken van risicoanalyses en veiligheidsbeheerplannen en ander veiligheidskundig handwerk, onderzoek ik ook achtergronden van veiligheidsvraagstukken door middel van kunstzinnige middelen. En ik toon ze bijvoorbeeld door middel van bijvoorbeeld documentaires en theatervoorstellingen. Wat doe je voor onderzoek? Ik ben gevraagd lid te worden van beide kenniskringen omdat ik professioneel bezig ben met complexe stedelijke vraagstukken en tegelijkertijd kunstenaar ben. De lectoraten Change Management en Informatie, Technologie en Samenleving onderzoeken gezamenlijk hoe kunst een rol kan spelen in verandering, en daar richt ik me op. Dat gebeurt vooral in een laboratorium dat beide lectoraten zijn gestart. Ik doe onderzoek naar hoe een dergelijk laboratorium een functie kan spelen als interventie in de manieren waarop maatschappelijke vraagstukken aandacht krijgen, en dat tegen de achtergrond van de inzet van kunst. In het laboratorium kijk ik verder naar innovatieve benaderingen van stedelijke veiligheidsvraagstukken. Zo zijn we bezig met de vraag hoe nieuwe vormen van wijkaanpak politiek en bestuurlijk passend kunnen worden verantwoord. Ook kijken we naar radicalisering en naar een context gebonden handhaving van de rechtsorde.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: