LECTORAAT CHANGE MANAGEMENT – De Haagse Hogeschool
Een Don Quichot in organisatieland.onderzoek op het randje
Heel lang heeft het idee geheerst van de maakbare organisatie. Een belangrijk onderdeel daarvan is de controle over het gedrag van medewerkers en het afbakenen van initiatief in het kader van efficiency. De drie M ‘s: maakbaar,meetbaar,macht als belangrijkste smaakmaker in organisaties. Procedures,protocollen, targets en ja ook coaching als maakbaar- en controleinstrumenten.
En wat blijkt? Het werkt niet. De wereld is steeds onvoorspelbaarder geworden, veranderingen steeds sneller, en mensen zijn geen ‘resources’ met opgelegde en vooraf vastgestelde betekenissen. Het bedenken en controleren van al die procedures en protocollen kosten heel veel geld en efficienter wordt het er ook niet van. Je kunt hele boeken vullen met rare en doorgeschoten voorbeelden in organisaties waarvan iedereen denkt; dit kan toch nooit de bedoeling zijn? Om iets van initiatief te tonen of een innovatief idee naar voren te brengen, laat staan tot uitvoering proberen te brengen, dan moet je eigenlijk een soort ongevaarlijke gek zijn, een Don Quichot in organisatieland.
Ik zou eigenlijk willen onderzoeken of ,Deep democracy’ons zou kunnen helpen om mensen weer meer autonoom te maken, organisaties innovatiever, waar juist ruimte is voor anders zijn,andere perspectieven, ruimte voor diversiteit en andere manieren van denken binnen organisaties. Niet omdat het handig is om ,weerstand’ weg te poetsen of te reguleren maar als uitgangspunt van organiseren en denk- en verbeeldingskracht.
LECTORAAT CHANGE MANAGEMENT - De Haagse Hogeschool 
Interessant onderzoek lijkt me. Dit is een manier van kijken die we in de toekomst zeker nodig hebben. Daar waar alles snel verandert, kun je steeds minder terugvallen op kennis uit het verleden. Zeker in de sociale wetenschappen. Mensen ontwikkelen zich voortdurend en de omgeving verandert nog veel sneller. Oplossingen uit het verleden zijn nog nooit in de geschiedenis zo irrelevant geweest volgens mij. Wat we nodig hebben, is aanvoelen wat er nodig is voor de toekomst en daar alle beschikbare kennis voor aanwenden. Niet continu problemen oplossen, dat is in zichzelf al kijken naar het verleden, maar preventief te werk gaan en de vitaliteit stimuleren. Dat vraagt erom het oude achter je te laten, open te kijken naar wat zich aandient en met een diverse groep van mensen een co-creatieve dialoog aangaan. En dan uitdrukkelijk met het werkelijk waarderen van de diversiteit. Waarderen is namelijk veel meer dan tolereren!
LikeGeliked door 1 persoon
Bedankt voor je reactie, Victor.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben héél benieuwd! Stel nou echt dat we als mens meer zijn dan 5 competenties met 80kg vlees? Dat smart-principes, 2-assige-modellen, management-by-objectives etc etc bedacht zijn door een heel klein grijs midden in een poging die rare, frivole, verrassende wereld om hun heen te beteugelen? Maar goed dat ik daar geen verstand van heb 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Waarom moet je alles eigenlijk per se ‘organiseren’? Het tweede grote misverstand is dat alles per se binnen formele organisaties moet. Dat is juist tegenwoordig al heel lang niet meer nodig. Zie de vele verschillende vormen van zogenaamde ‘virtuele organisaties’ (Galbraith) die al lang mogelijk zijn zoals allerlei vormen van online communities.
Mijn advies: ‘desorganiseer’ in plaats van ‘reorganiseer’.
Vg
Tony de Bree
Auteur van ‘Dinosaurier of krokodil’ (http://goo.gl/aNKYmd).
LikeGeliked door 1 persoon