LECTORAAT CHANGE MANAGEMENT – De Haagse Hogeschool

Aanlopen tegen regels die het werk belemmeren. Beseffen dat je zelf ook onderdeel bent van de systemen waarin je verstrikt bent geraakt. Niet meer geloven dat de sleutel in grote veranderingsoperaties ligt. Kan dan kijken als een kunstenaar en denken als een filosoof iets nieuws teweegbrengen? Wil je leren tussen de regels te werken?

Kom dat onderzoeken en meemaken in de Leerplaats tussen de regels!

– er zijn nu nog 2 plaatsen VRIJ –

Zie hieronder een korte toelichting op de Leerplaats, of open meteen de uitgebreide flyer.
Je kunt ook doorklikken naar de galerie met (kunst)werken van deelnemers uit de eerste zes Leerplaatsen.

In de Leerplaats ontmoet een groep elkaar zes keer rond het boek Tussen de regels. Een esthetische beschouwing over geweld van organisatie van organisatiefilosoof Mieke Moor. Het boek legt een onverwacht verband tussen kunst en werk en brengt radicaal nieuwe inzichten voor het denken over organiseren. Onder leiding van de auteur & danser Mieke Koldewee leest ieder het boek, reizen we langs verschillende kennis- en kunstcentra en bezinnen we ons op organisatorische vraagstukken. Elke deelnemer geeft vorm aan een eigen werk, dat wordt vertoond op de afsluitende expositie/performance. Al onderzoekend en experimenterend verbinden we inzichten vanuit de filosofie en de kunst met onze eigen ervaringen en de (organisatorische) vraagstukken van deze tijd. We komen tot vernieuwende inzichten die we verbinden aan ieders eigen werkpraktijk.

Op www.tussenderegels.org vind je de uitgebreide flyer, meer achtergrond en de galerie met (kunst)werken van deelnemers uit de eerste zes Leerplaatsen.

De achtste editie vindt plaats op zes donderdagen van 15.00 – 21.00 uur:
2019: 23 mei, 27 juni, 12 september, 31 oktober, 12 december
2020: 23 januari
We werken op verschillende, op de thematiek aansluitende locaties in het midden van het land.
Er is plaats voor maximaal 12 deelnemers.

“Wie kent niet de ervaring overweldigd te worden door kunst? Muziek die rechtstreeks in je hart binnenkomt, een schilderij dat schokt, poëzie die ontroert? Zelden lukt het om onder woorden te brengen wat het precies is dat zo raakt. Doorgaans beschouwen we dat als een kwaliteit van kunst, want daardoor blijft het kunstwerk boeien en raken we er niet over uitgepraat. Echter, in veel van ons gewone werk proberen we die indringende ervaring van het onzegbare juist uit te sluiten. Gedetailleerde protocollen, doorwrochte beleidsdocumenten, strakke agendaplanningen zijn dagelijkse voorbeelden van de verwoede poging om ons niets te laten ontsnappen. We creëren er een geregeld bestaan mee, maar doen het leven ook geweld aan.”

(uit: Mieke Moor, Tussen de regels. Een esthetische beschouwing over geweld van organisatie, Uitgeverij IJzer, Utrecht, 2017)